Κατά την παραγωγή του σταφυλιού αλλά και του οίνου συνήθως παράγονται και μια σειρά από άλλα προϊόντα, όπως τα παρακάτω:

• Οι σταφίδες: Παλαιότερα όταν δεν πουλιόνταν το κρασί οι παραγωγοί έκαναν τα σταφύλια τους σταφίδες. Για τη μετατροπή του σταφυλιού σε σταφίδα ήταν απαραίτητη η θολόσταχτη, μέσα στην οποία έπρεπε να βουτηχτούν όλα τα σταφύλια και να απλωθούν στον ήλιο. Μία βδομάδα ψήνονταν στον ήλιο και γίνονταν σταφίδες, οπότε και ήταν έτοιμες για μάζεμα.
• Η μουσταλευριά: Η μουσταλευριά λέγεται και “κουρκούτα”. Για να γίνει η μουσταλευριά χρειάζεται μούστος κι αλεύρι.
• Το ξίδι: Όταν ξινίζει το κρασί μέσα στο κιούπι ή στο βαρέλι έχουμε έτοιμο ξίδι, ωστόσο μπορούμε να κάνουμε και μόνοι μας ξίδι. Αφού μαζέψουμε αρκετά σταφύλια από άγρια κλήματα τα στύβουμε καλά με τις χούφτες μας και τα βάζουμε μέσα σε μια «γκιούμνα» (πήλινο δοχείο). Στη συνέχεια φράζουμε το στόμα της μ’ ένα κλαρί, για να μην μπει μέσα ποντικός ή άλλο ζωύφιο, να μπορεί όμως και να ξεθυμαίνει όταν βράζει και την αφήνουμε λίγες μέρες στον ήλιο. Τέλος, όταν “θυμώσει” καλά το ξίδι, το στραγγίζουμε μέσα στις μπουκάλες ή και μέσα στην ίδια πλυμένη γκιούμνα και το φυλάμε εκεί μέσα.