Samos halkının yüzyıllar boyunca ev ekonomisinin temel dayanağı üzüm yetiştiriciliği olmuştur. Günümüzde bile hala, verimli ve bereketli asma birçok önemli mahsul vermektedir: Üzümlerinden şıra, şarap, uzo, tsipouro (Samos lehçesinde “soumo” olarak adlandırılır) ve sirke üretilmektedir. Moshato üzümleri aynı zamanda yenilebilirdir, ayrıca geçmişte kuru üzüm olarak değerlendirilmiştir.

Şıradan çeşitli tatlılar yapılmaktadır (moustalevria, moustokouloura, moustokidono, petimezi vs.).

Asma yaprakları pirinç ve ıtriyat ile doldurulur (Samos lehçesinde “yaprakia” olarak adlandırılır) ve aile sofralarında tüketilirdi. Haşlanmış filizlerden güzel mezeler yapılırdı.

Samos asmasının dalları yakacak olarak kullanılırdı, geçmişte ilahi ayinlerde tütsü için kullanılan “kömür” yapımında da asmanın dalları kullanılmıştır.

Üzüm posası, aranan bir hayvan yemi olmuştur, aynı zamanda damıtık ürünlerin üretimi için de bir ham maddedir.

Bir önceki yüzyıla kadar dahi, her aile asmadan beslenirdi ama aynı zamanda “uygulamalı” bir ev ekonomisi biçiminde asmadan elde edilen her şeyden en iyi şekilde yararlanırdı.

Nesillerin birbirini takip etmesinde bile her “ev sahibi” için üzüm bağının en gerekli şey olduğu ortak bir anlayış olmuştur. Ailenin dayanağı ürettiği şaraptı. Kooperatif kurulmadan önce şıra için bir tüccar ile anlaşılır ve satılırdı. Tüccarlar genelde ihracat için aracılardı, aynı zamanda üreticinin evinin bakımı için üretimden geri ödenen yıllık bir krediyi devam ettirerek temel malzemeleri temin ettiği bir “yerel ve ithal” ürünler dükkanları da vardı. Genellikle hava koşulları elverişli değilse ya da “hastalık” baş göstermişse borç bir sonraki yıla devredilirdi. Tüccar borca faiz eklerdi ve bağın elden gitme riski de vardı.

Samos senelerdir Kutsal Komünyon için kaliteli Samos şarabı üretmektedir ve hem ülkedeki hem de ülke dışındaki Metropolitliklerin çoğuna şarap tedarik etmektedir. Kooperatifin arşivlerinde Ortodoks Kilisesi Baş episkoposlarından gelen övgü mektupları muhafaza edilmektedir.

Şarap üretiminin haricinde, Ortodoks geleneği ve inancı Samos’taki moshato üzümünün üretimiyle de iç içedir.

Moshato yetiştiriciliğinin başlama zamanı, olgunlaşma sürecindeki dönüm noktaları ve bağdaki ritüeller birçok durumda doğrudan dini gelenek ve inançla bağlantılıdır. Dikkat çekici olan şudur ki günümüzde bile bağların ve bağcıların koruyucusu Aziz Trifonu anma günü (1 Şubat) tüm Samos adasında budama için başlama günü olarak kabul edilmektedir.

Aziz Trifon, ürünlere zarar veren böcek ve fareleri uzaklaştıran tarlaların ve üzüm bağlarının koruyucusu olarak anılmaktadır. Bundan dolayı ikonasında elinde bir bağ aleti ile (bağ bıçağı veya “budama baltası”) tasvir edilmektedir. Kutsal Ayinden sonra azizin şeytan çıkarma ayini okunur ve bu ayin aracılığıyla zarar veren böcek ve haşarat uzaklaştırılır.

“Samos, Toprak ve Sudan” filminde: “Nikolaos Dimitrios” Kültür Vakfının yayımladığı bu filimde, özellikle Samos adasında bağcıların geleneksel koruyucu azizi olan Aziz Trifon’a yönelik meşhur tapınmayla ilgili bazı ritüel dini uygulamalar kaydedilmiştir.