Bunlar, o yıllarda Samos Birleşik Şarapçılık Tarımsal Kooperatifin adadaki üzüm yetiştiricilerinin üzümlerini topladığı ve hayvanlarla birlikte şarap mahzenlerine naklettiği taştan yapılmış tanklardır.

Üzüm depoları, üzüm üretiminin boşaltıldığı, düz yüzeyli taş kirişler üzerinde desteklenen, yaklaşık 3 metre yüksekliğinde yükseltilmiş tanklardır. 1934 yılında Kooperatifler Birliği’nin kurulmasıyla birlikte Samos’un tüm geleneksel bağcılık köylerinde kalıcı şarap mahzenleri oluşturulmaya başlandı. Bunlar çoğunlukla yerel malzemelerden (taş ve çamur) inşa edilmişti ve daha önce astar olarak bir miktar çimento harcı kullanılmıştı.

Yaklaşık 3 metre yüksekliğinde bir zemin kat bölümü (araçların yüklenmesi ve boşaltılması için), yükseltilmiş bir platform, teraziler, tanklar ve miktarların kaydedilmesi için ofis alanı içeriyordu.
70’li yıllara kadar kullanıldılar ve yavaş yavaş terk edildiler. Bugün Samos’un şarap üreten köylerini gezerken adanın dört bir yanına dağılmış üzüm yetiştiricileriyle tanışıyoruz. Terk edilmiş halde duruyorlar, ancak Samos’ta şarapçılık faaliyetinin geliştiği başka bir dönemin sessiz tanıkları olarak kalıyorlar.