Samos’taki şarap presleri çoğunlukla aile tarafından işletilir ve üzüm bağlarında inşa edilirdi. 19. yüzyıldan bu yana, genellikle Samos’un her bağında inşa edilen kulübelerin zemin katında, yerel taş ve çamurdan elle yapılmıştır. Hasattan sonra üzümlerin atıldığı “tekne”lerdir. Aile üyeleri ve işçiler onları çıplak ayakla oraya bastırarak çoğunu “polimer”de (“köprü”) topladılar.

Antik çağda “üzümlerin şarap presinde sıkılmasına” “linovato”, preslere ise “linovate” adı veriliyordu. Vazo sanatındaki tasvirlerden “linovate”lerin üzümleri bir çubuğa yaslanarak veya üzerlerinde asılı bir ipe tutunarak sıkmalarının kolaylaştırıldığı tespit edilmiştir.

Şarap presi veya linos, kalıcı olarak inşa edilmiş veya taşınabilir bir ahşap tanktır – kum harcıyla sıvanmış bir sarnıç (kırılmış kiremit, kum ve kireç koyup çamur yaptılar ve şarap presini su geçirmez hale getirmek için yanları ve tabanı içeriye sıvadılar). Üzümlerin çıplak ayakla sıkılması ve şıranın çıkarılmasında kullanılır. Kalıcı şarap presi taştan veya inşa edilmiş ve dikdörtgen veya kare şeklindeydi. Yaklaşık bir metre yüksekliğinde, esas olarak dikdörtgen veya kare şeklinde zeminin içine inşa edilmişlerdir. En kötüsünün kolayca akabilmesi için eğimli bir tabanı ve bir açıklığı vardı. Wort(ot), “porselen” kaplamayla toprağa kazılmış küçük bir kuyuya benzeyen polimniyumun içine aktı. Daha sonra şıra “derilerle” evlere taşınıyor.

Hasat sabahın ilk ışıklarıyla birlikte başladı. Üzümleri öğleden sonra presliyorlar ve sabahları çoğunu “şoförler” tarafından sürülen alt ağırlıklara yüklenen “deriler” halinde meyhanelere taşıyorlardı. Presleri olmayanlara ise komşular ya da akrabalar hizmet veriyordu.
1934 yılında Kooperatifin kurulmasından sonra baskılar yavaş yavaş terk edildi.

Çeşitli yerlerdeki aile “kulübelerinde” uysalca tutuldu. Manolatlar, Vourliotes ve Ampelos’ta tanımlanmışlardır. Antik çağlardan modern zamanlara kadar uzanırlar ve bazıları iki parçalıdır; üzümleri sıkıştırmak için bir boşluk vardır, diğeri ise şıra için gerekli drenaj boşluğuna sahip hipolinyumdur.

Bazı durumlarda, şarap imalathanelerinin yakınında çiftlik evleri tespit edilmiştir; bu, arkeolojik ve antropolojik olarak, hasat mevsiminde ailelerin şarap üretimine yakın olmak için üzüm bağlarına göç ettiğini göstermektedir.